Απριλίου 02, 2014

ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ

Πώς το 25% της συμμετοχής στα φάρμακα ενός ασφαλισμένου γίνεται ~ 75%;

Το κράτος επιμένει σε γενόσημα και τιμολογεί με βάση αυτά.

Το Lipitor, ένα ευρύτατα διαδεδομένο φάρμακο, στοιχίζει 11.04 Ε.

Ένα αντίγραφο τιμολογείται με 4,25 Ε. 

Άρα ο ασφαλισμένος για να προμηθευθεί το Lipitor θα πληρώσει τη διαφορά δηλ. 11.04 μείον 4,25 = 6,79. 

Θα πληρώσει και το 25% συμμετοχή επί του 4,25 = 1.06. 

Σύνολο πληρωμής = 7.85   Αρα ποσοστό συμμετοχής  71%.

Μαεστρία.

Να σκεφτείτε δε ότι κάθε ασθενής που παίρνει το φάρμακο χρειάζεται  2 κουτιά το μήνα.  Δηλ. 15,7 Ε + 1 Ε η συνταγή = 16,7 Ε κάθε μήνα μόνο για ένα φάρμακο.  Αν παίρνει και άλλα τότε...

 
ΣΗΜ.  Ευχαριστώ τον αναγνώστη που σημείωσε την παραδρομή περί ελλείψεως αντιγράφου.  Έχει δίκιο. Όλα τα άλλα όμως είναι σωστά τιμολογημένα και η συμμετοχή είναι αυτή.

2 σχόλια:

Γρηγοριαδου Ευδοξια είπε...

όχι απλα μαεστρια..αλλα μετακυληση της δαπανης εξ'ολοκληρου στον ασθενη!
Καθως δεν θα παει να πληρωσει 10ε την συνταγή ή να περιμενει στην αναμονη για να συνταγογραφησει ένα φαρμακο των 11ε Χ 2=22ε ..για να "κερδισει" 4 ε αν συνταγογραφηθει..
Γενικα κανενα φαρμακο κατω των 10ε δεν εχει νοημα να συνταγογραφειται μετα τις αλχημειες του υπουργείου..ετσι μειωνεται η φαρμ.δαπανη..και πανηγυριζουν οι ιθύνοντες

Και το άλλο κολπο με την τιμη αναφορας,ακομα και για σκευασματα που δεν υπαρχουν αντιστοιχα γενοσημα..μια από τα ιδια..

JOHN KAVALIOTIS είπε...

εχετε δικιο. η ταλαιπωρια συνταγογραφησης ειναι μεγαλη. ετσι τα φθηνα φαρμακα δεν πανε να τα συνταγογραφησουν, ενω οσοι εχουν καποια οικονομικη δυνατοτητα δεν συνταγογραφουν πολλες φορες και τα ακριβοτερα.